صحیفه سوم،صحیفه رزق

ترجمه صحیفه سوم  از 29 صحیفه ادریس پیامبر (ع) را به تمام مادران عزیز تقدیم می کنم
پیشاپیش از ضعیف بودن متن ترجمه عذر خواهی می کنم

 

 

الصحیفة الثالثة صحیفة الرزق

صحیفه سوم،صحیفه رزق

           

یَا أَیُّهَا الْإِنْسَانُ انْظُرْ وَ تَدَبَّرْ وَ اعْقِلْ وَ تَفَکَّرْ هَلْ لَکَ رَازِقٌ سِوَایَ یَرْزُقْکَ أَوْ مُنْعِمٌ غَیْرِی یُنْعِمْ عَلَیْکَ

ای انسان نگاه و تدبر کن و تعقل و تفکر کن که آیا برای تو رازقی به جز من وجود دارد که تو را روزی دهد یا نعمت دهنده ای به جز من که تو را نعمت دهد ؟

 

أَ لَمْ أُخْرِجْکَ مِنْ مَکَانِکَ فِی الرَّحِمِ إِلَى أَنْوَاعٍ مِنَ النِّعَمِ

آیا تو را خارج نکردیم از مکان تنگ رحم به سوی نعمتهای متنوع و گسترده ؟

 

أَخْرَجْتُکَ مِنَ الضِّیقِ إِلَى السَّعَةِ وَ مِنَ التَّعَبِ إِلَى الدَّعَةِ وَ مِنَ الظُّلْمَةِ إِلَى النُّورِ

آیا تو را از فشار (و تنگدستی) به سوی آسایش (و رفاه) و از رنج و محنت به سوی آرامش (و راحتی) و از ظلمت به سوی نور و روشنایی خارج نکردیم ؟

 

ثُمَّ عَرَفْتُ ضَعْفَکَ عَمَّا یُقِیمُکَ وَ عَجْزَکَ عَمَّا یَفُوتُکَ

و سپس ضعف و ناتوانی تو را از مکانی که در آن قرار داشتی و همچنین آنچه را که به آن نیاز داری را به تو شناساندیم

 

 فَأَدْرَرْتُ لَکَ مِنْ صَدْرِ أُمِّکَ عَیْنَیْنِ مِنْهُمَا طَعَامُکَ وَ شَرَابُکَ وَ فِیهِمَا غِذَاؤُکَ وَ نَمَاؤُکَ

پس برای تو جاری ساختیم از سینه های مادرت (مانند دوچشمه) و آن را طعام و آب تو و همچنین آن را سبب تغذیه و رشد و نمو تو قرار دادیم

 

ثُمَّ عَطَفْتُ بِقَلْبِهَا عَلَیْکَ وَ صَرَفْتُ بِوُدِّهَا إِلَیْکَ

سپس قلب مادرت را به تو مایل کردیم و مودت و محبت او را صرف تو کردیم

کَیْ لاَ تَتَبَرَّمَ بِکَ مَعَ إِیذَائِکَ لَهَا وَ لاَ تَطْرَحَکَ مَعَ إِضْجَارِکَ إِیَّاهَا وَ لاَ تُقَزِّزُکَ مَعَ کَثْرَةِ عَاهَاتِکَ وَ لاَ تَسْتَقْذِرَکَ مَعَ تَوَالِی آفَاتِکَ

و (مادرت)با وجود اینکه او را رنجاندی از تو خسته نشد و تو را دفع نکرد و باوجود اینکه او را اندوهگین ساختی،از تو کناره نگرفت و با وجود زیادی آفتها و سختی هایت و علی رغم آفتهای مکرر (که ازتو به او می رسید) از تو بیزار و متنفر نشد .

 

وَ قَاذُورَاتِکَ تَجُوعُ لِتُشْبِعَکَ وَ تَظْمَأُ لِتُرَوِّیَکَ وَ تَسْهَرُ لِتُرْقِدَکَ

و گرسنگی کشید تا تو سیر شوی و بر تشنگى صبر کرد تا تو سیراب شوی و  بیدار ماند برای آنکه تو به خواب بروی

 

وَ تَنْصَبُ لِتُرِیحَکَ وَ تَتْعَبُ لِتُرْفِدَکَ وَ تَتَقَذَّرُ لِتُنَظِّفَکَ

و ایستاد و مقاومت کرد تا تو راحت باشی و رنج وسختی کشید تا تو را یاری و کمک کند و خود آلوده شد تا تو را پاک و تمیز کند

 

 لَوْ لاَ مَا أَلْقَیْتُ عَلَیْهَا مِنَ الْمَحَبَّةِ لَکَ لَأَلْقَتْکَ فِی أَوَّلِ أَذًى یَلْحَقُهَا مِنْکَ فَضْلاً عَنْ أَنْ تُؤْثِرَکَ فِی کُلِّ حَالٍ وَ لاَ تُخَلِّیَکَ لَهَا مِنْ بَالٍ

و اگر ما محبت تو را بر او القا نمی کردیم،در اولین آزار و اذیتی که از تو به او می رسید ، خود را از تو سبک و خالی و تو را دفع می کرد درحالیکه با همه این تأثیرات باقى ماندن تو را ترجیح داد و تو را رها نکرد

 

وَ لَوْ وَکَلْتُکَ إِلَى وَکْدِکَ وَ جَعَلْتُ قُوَّتَکَ وَ قِوَامَکَ مِنْ جُهْدِکَ لَمِتَّ سَرِیعاً وَ فُتَّ ضَائِعاً

و اگر تو را به  خواسته های خودت واگذار می کردم و قوت و قوام تو را در تلاش و کوشش خودت قرار می دادم پس سریعاً هلاک می شدی و افعال بیهوده (و ضایعات) تو فراوان می شد

 

هَذِهِ عَادَتِی فِی الْإِحْسَانِ إِلَیْکَ وَ الرَّحْمَةِ لَکَ إِلَى أَنْ تَبْلُغَ أَشُدَّکَ

و این عادت ما در احسان و رحمت ومهربانی ما به تو می باشد تا زمانی که به سرحد رشد و کمال برسی

 

وَ بَعْدَ ذَلِکَ إِلَى مُنْتَهَى أَجَلِکَ أُهَیِّئُ لَکَ فِی کُلِّ وَقْتٍ مِنْ عُمُرِکَ مَا فِیهِ صَلاَحُ أَمْرِکَ مِنْ زِیَادَةٍ فِی خَلْقِکَ

و بعد از آن تا زمان مرگ هر آنچه را که در هر لحظه از عمرت به صلاحت بود و به آن احتیاج داشتی،برایت آماده کردیم

 

وَ تَیْسِیرٍ لِرِزْقِکَ أُقَدِّرُ مُدَّةَ حَیَاتِکَ قَدْرَ کِفَایَتِکَ مَا لاَ تَتَجَاوَزُهُ وَ إِنْ أَکْثَرْتَ مِنَ التَّعَبِ وَ لاَ یَفُوتُکَ

و رزق تو را در مدت حیاتت به قدر کافی تعیین و آسان گردانیدیم که به آن تجاوز نمی شود و همانا به سختی افزایش می یابد و از بین نمی رود

 

وَ إِنْ قَصُرْتَ فِی الطَّلَبِ فَإِنْ ظَنَنْتَ أَنَّکَ الْجَالِبُ لِرِزْقِکَ

و همانا کوتاهی در طلب آن باعث این گمان می شود که تو خود باعث بدست آوردن و کسب آن هستی

 

 فَمَا لَکَ تَرُومُ أَنْ تَزِیدَ فِیهِ وَ لاَ تَقْدِرُ ؟ أَمْ مَا لَکَ تَتْعَبُ فِی طَلَبِ الشَّیْءِ فَلَسْتَ تَنَالُهُ ؟

و اگر چنین است پس چرا وقتی که می خواهی آنرا زیاد کنی و نمی توانی ؟ ویا چرا چنانچه با تلاش و سختی به دنبال چیزی هستی ، آنرا بدست نمی آوری؟

 

وَ یَأْتِیکَ غَیْرُهُ عَفْواً مِمَّا لاَ تَتَفَکَّرُ فِیهِ وَ لاَ تَتَعَنَّى لَهُ

و  از راهی که تلاش نکردی و فکرش را هم نمی کنی ، بخششها به تو می رسد

 

أَمْ مَا لَکَ تَرَى مَنْ هُوَ أَشَدُّ مِنْکَ عَقْلاً وَ أَکْثَرُ طَلَباً مَحْرُوماً مَجْذُوذاً

آیا نمی بینی کسی را که عقلش از تو بیشتر است و از تو بیشتر طلب می کند اما محروم و روزی او قطع شده است

 

وَ مَنْ هُوَ أَضْعَفُ مِنْکَ عَقْلاً وَ أَقَلُّ طَلَباً مَحْرُوزاً مَجْدُوداً

و کسی که از تو ضعیفتر و عقلش از تو کمتر است و کمتر طلب می کند اما استوار و کامروا و بهره مند می باشد

 

 أَ تَرَاکَ أَنْتَ الَّذِی هَیَّأْتَ لِمَشْرَبِکَ وَ مَطْعَمِکَ سِقَاءَیْنِ فِی صَدْرِ أُمِّکَ

آیا چنین مینمایى که تو کسی هستی که برای آشامیدن و تغذیه دو ساقی را در سینه مادرت(مانند دو چشمه) شکل دادی

 

 أَمْ تَرَاکَ سَلَّطْتَ عَلَى نَفْسِکَ وَقْتَ السَّلاَمَةِ الدَّاءَ

و آیا چنین مینمایى که بر خود در زمان سلامتی و بیماری مسلط هستی

 

أَوْ جَلَبْتَ لَهَا وَقْتَ السُّقْمِ الشِّفَاءَ

و یا می توانی شفای خود را در زمان بیماری بگیری

 

أَ لاَ تَنْظُرُ إِلَى الطَّیْرِ الَّتِی تَغْدُو خِمَاصاً وَ تَرُوحُ بِطَاناً

 آیا به پرندگان نمی نگری که بصبح گرسنه اند و بشب سیر.

 

أَ لَهَا زَرْعٌ تَزْرَعُهُ أَوْ مَالٌ تَجْمَعُهُ أَوْ کَسْبٌ تَسْعَى فِیهِ أَوِ احْتِیَالٌ تَتَوَسَّمُ بِتَعَاطِیهِ اعْلَمْ  چاره ساختن به فراست دریافتن با هم در امری مشورت کردن .

آیا آنها خود می کارند و کشت می کنند و یا مال جمع می کنند و یا با تلاش خود چیزها را بدست می آورند یا با فراست خود (مشکلات را) چاره می کنند و مشورت می دهند ؟

 

 أَیُّهَا الْغَافِلُ أَنَّ ذَلِکَ کُلَّهُ بِتَقْدِیرِی لاَ أُنَادُّ وَ لاَ أُضَادُّ فِی تَدْبِیرِی وَ لاَ یُنْقَصُ وَ لاَ یُزَادُ مِنْ تَقْدِیرِی ذَلِکَ أَنِّی أَنَا اللَّهُ الرَّحِیمُ الْحَکِیمُا

ای انسان غافل تمام آنها به فرمان و تقدیر من است و در تدبیر من مخالفت وتضادی نیست ونقص و اضافه ای در تقدیر و فرمان من نیست که همانا من خداوند رحیم و حکیم هستم .

 

 

---

پ.ن : از صاحب نظرانی که متن را مطالعه می کنند خواهشمندم که اگر اشکالی در ترجمه مشاهده کردند اطلاع دهند تا اصلاح شود.