خلط سودا
خلط سودا معادل خاک و دارای طبیعت سرد و خشک است که نسبت به اخلاط دیگر سنگین تر می باشد .
هرگاه سوداء در کبد به وجود آید به دو بخش توزیع مى‌شود: بخشى از سوداء همراه با خون در بدن جریان مى‌یابد، و بخش دیگر از آن به سوى طحال سرازیر مى‌گردد.
سودای همراه خون دارای دو جنبه ضرورى و منفعت مى‌باشد .
جنبه ضرورى، آمیزش آن با خون به اندازه لازم، جهت تغذیه تک تک اعضایى است که در مزاج آنها، وجود مقدارى از سوداى نیک ضرورت دارد، مانند: استخوان‌ها .
اما جنبه منفعت سودای همراه خون در این است که خون را محکم، نیرومند و غلیظ ساخته و از تحلیل رفتنش پیشگیرى مى‌کند .
سودایى که در طحال ذخیره شده، آن بخش از سودایى است که خون از آن مستغنى مى‌باشد، و براى آن نیز دو جنبه، ضرورى و منفعت، تصور مى‌شود.
ضرورتسودای ذخیره شده در طحال برای تمام بدن ، رهائى تن از مواد زائد است و ضرورت آن برای یک عضو خاص، تغذیه طحال است .
منفعت وجود سودا در طحال در این است که بعد از عمل هضم بر دهانۀ معده فرود مى‌آید و در این فرود آمدن دو نفع دارد:
یکى آنکه دهانۀ معده را سفت و سخت و نیرومند مى‌کند،
دوم تحریک دهانه معده به واسطه ترشى خود و باین وسیله اشتها را برمى‌انگیزد و انسان را از گرسنگى باخبر مى‌سازد.
بدانید که سودایى که به طحال مى‌ریزد آن سودایى است که خون از آن بى‌نیاز مى‌باشد و سودایى که از طحال ترشح مى‌گردد، آن چیزى است که طحال از آن بى‌نیاز مى‌باشد.
خلط سودا نیز همانند خلطهای دیگر به دو گونه طبیعى و غیر طبیعى تقسیم مى‌شود ، که در پست بعد به آن می پردازیم.
منبع: قانون
وب خوبی دارید.لذت بردم به من هم سر بزنید.